Większość roślin słabo rośnie na kwaśnych glebach i często sprawia problemy. Zieleń ozdobna nie jest tak piękna jak powinna, gatunki jadalne dają gorszy plon i często borykają się z chorobami fizjologicznymi. Dlatego raz na kilka lat warto sprawdzić odczyn w różnych miejscach na działce. Jeśli jest zbyt niski, powinno się wykonać wapnowanie. Ponadto nawozy wolno działające, np. dolomity, stosuje się dla utrzymania prawidłowego pH gleby.
Czym jest wapnowanie i jaki ma cel?
Wapnowanie to rodzaj nawożenia, który ma działanie wieloobszarowe. Polega na dostarczaniu do podłoża wapnia (Ca), często z magnezem. Głównym zadaniem jest zwiększenie pH gleby, czyli odkwaszenie. Przy zbyt niskim odczynie rośliny słabiej pobierają wodę i składniki pokarmowe, są podatniejsze na choroby i szkodniki. Niedobór wapnia w glebie jest także bezpośrednią przyczyną chorób fizjologicznych. Przykładem jest sucha zgnilizna wierzchołkowa u owoców pomidora. Objawy niedoboru wapnia najczęściej występują na młodych liściach. Jest to zwijanie blaszek liściowych i brunatnienie brzegów. Wapń poprawia trwałość przechowalniczą owoców i warzyw. Zwiększa odporność roślin na suszę i usprawnia tworzenie silnego systemu korzeniowego. Odkwaszona ziemia o pH zbliżonym do obojętnego jest bardziej przyjazna dla mikroorganizmów glebowych.
Kiedy i czym wapnować podłoże?
Wapnowanie to specyficzne nawożenie, którego w większości przypadków nie zaleca się wykonywać w sezonie, lecz dopiero jesienią. Ważne, aby okres pomiędzy zabiegiem a siewem/sadzeniem roślin był możliwie najdłuższy. W szczególności dotyczy to silnie działających nawozów wapniowych tlenkowych, które „na świeżo” mogą doprowadzić do poparzenia roślin. Nieco wolniejsze w działaniu i bezpieczniejsze są nawozy wapniowe węglanowe, np. wapno kredowe czy wapniak rolniczy mielony. Natomiast najbezpieczniejszym nawozem jest dolomit. Działa wolno, ale w sposób długotrwały. Systematycznie uwalnia składniki pokarmowe. Powoduje lekkie odkwaszanie gleby, a przy tym pozwala utrzymać prawidłowy odczyn pH. W przeciwieństwie do pozostałych nawozów spokojnie można go stosować wiosną lub nawet latem. Przykładem jest „Dolomit. Do odkwaszania gleby”. To nawóz wapniowo-magnezowy zalecany do stosowania w warzywniaku, sadzie i przy pielęgnacji roślin ozdobnych. Jego dodatkową zaleta jest poprawianie struktury gleby (z czasem staje się bardziej gruzełkowata).
Jak prawidłowo wykonać zabieg wapnowania?
Wapnowanie jest bardzo łatwe – nawóz należy równomiernie rozsypać na danym terenie, a następnie wymieszać z podłożem. Zabieg w warunkach przydomowego ogrodu najskuteczniej wykonuje się z użyciem glebogryzarki. Opcjonalnie (bardziej czasochłonne i męczące) jest przekopywanie szpadlem. Nawóz wapniowy powinien być wymieszany z podłożem na głębokości 15-20cm.
Warto wiedzieć, że:
- Prace powinno się wykonywać w bezdeszczowy dzień przy bezwietrznej pogodzie.
- Ziemia nie może być mokra.
- Wapnowania nie można łączyć ze stosowaniem innych nawozów, np. fosforowych lub potasowych. Należy zachować odstęp wynoszący przynajmniej 3 tygodnie.
- W czasie pracy należy używać ochronnych rękawic, a ponadto chroni się oczy, noc i usta.
Dawkowanie nawozów wapniowych
Dawkowanie nawozów wapniowych zależy od składu nawozu, aktualnego pH gleby oraz efektu, jaki chcemy uzyskać (jaki odczyn na być finalnie). Dlatego trzeba kierować się instrukcją opracowaną przez producenta. W przypadku dolomitu (np. wskazanego powyżej) średnio stosuje się od 2-3 kg (gleby lekkie) do 4-5kg (gleby ciężkie) na 10m2.
Wapnowanie to zabieg, który pomaga utrzymać dobre parametry podłoża i tym samym efektywniej uprawiać zieleń, niezależnie od jej charakteru. Dlatego warto raz na kilka lat sprawdzić czy jest potrzebny, a dodatkowo śmielej korzystać z zalet dolomitów.
Polecane nawozy
