Jak zapobiec brązowieniu iglaków? Oto praktyczne wskazówki, które pomogą utrzymać Twoje rośliny w dobrej kondycji przez zimę.
Iglaki to jedne z najpopularniejszych roślin w polskich ogrodach. Stanowią zielone tło dla rabat, tworzą żywopłoty i osłony przeciwwietrzne, a ich całoroczna zieleń dodaje uroku nawet w środku zimy. Niestety, wielu ogrodników boryka się z problemem brązowienia igieł, które często ujawnia się dopiero wiosną. Przyczyny tego zjawiska mogą być różne – od błędów pielęgnacyjnych, przez suszę, po choroby grzybowe. Na szczęście można im skutecznie zapobiec, jeśli odpowiednio zadba się o rośliny już jesienią.
Dlaczego iglaki brązowieją?
Brązowienie igieł to sygnał, że roślina jest osłabiona. Wbrew pozorom, problem nie zawsze wynika z chorób – najczęściej to efekt stresu fizjologicznego. W okresie jesienno-zimowym iglaki narażone są na suszę fizjologiczną, zwaną też zimową.
To zjawisko polega na tym, że roślina traci wodę przez igły w procesie transpiracji, ale nie może jej pobrać z gleby, ponieważ ta jest zamarznięta. Efektem są wyschnięte, zbrązowiałe końcówki pędów. Dodatkowo, jeśli jesień była sucha, a zima mało śnieżna, drzewa wchodzą w okres spoczynku z deficytem wody – to prosta droga do uszkodzeń.
PORADNIK: Pielęgnacja tui w ogrodzie. Jak robić to dobrze?
Drugą częstą przyczyną brązowienia iglaków jest susza hydrologiczna, czyli długotrwały brak opadów. Nawet jeśli gleba wydaje się wilgotna w górnej warstwie, głębsze warstwy mogą być przesuszone, a rośliny mają wtedy ograniczony dostęp do wody i składników odżywczych.
Co można zrobić jesienią i zimą?
Kluczowa jest profilaktyka. Jeśli odpowiednio przygotujemy iglaki do zimy, wiosną zachowają zdrowy wygląd i nie stracą igieł. A gdy już nadejdzie zima, warto je kilkukrotnie podlać.
Oto kilka podstawowych kroków, które warto zacząć wdrażać już wczesną jesienią:
1. Zastosuj nawóz jesienny do iglaków
Jesień to czas, kiedy należy całkowicie odstawić nawozy z azotem – pobudzają one wzrost młodych pędów, które nie zdążą zdrewnieć przed mrozami i później przemarzają. W ich miejsce warto sięgnąć po specjalistyczny nawóz jesienny, np. Ogród 2001 Pod iglaki jesienny.
Taki nawóz:
- nie zawiera azotu, dzięki czemu nie pobudza wzrostu,
- zawiera potas i fosfor, które wzmacniają ściany komórkowe i zwiększają odporność roślin na mróz,
- poprawia kondycję igieł, zapobiegając ich żółknięciu i opadaniu.
Nawóz najlepiej zastosować na początku jesieni, gdy gleba jest jeszcze ciepła. Rozsypujemy go równomiernie wokół roślin, lekko mieszamy z wierzchnią warstwą ziemi i obficie podlewamy.
2. Ściółkowanie – naturalna ochrona przed mrozem
Wokół pni i krzewów warto rozłożyć warstwę ściółki – np. z kory sosnowej, igliwia lub trocin. Zapobiega ona nadmiernemu parowaniu wody i ogranicza przemarzanie korzeni. To prosty sposób, by utrzymać odpowiednią wilgotność gleby i stabilną temperaturę wokół systemu korzeniowego.
3. Pamiętaj o podlewaniu zimą
To najczęściej pomijany, a zarazem jeden z najważniejszych zabiegów. Zimą, najlepiej w okresie bezśnieżnym, warto kilkukrotnie solidnie podlać drzewa i krzewy iglaste. Pamiętaj, że tracą wodę przez parowanie z zielonych organów, a ten proces nazywa się transpiracją. Często nie mogą pobrać ubytków z zamarzniętej gleby lub po prostu tej wody jest zbyt mało w podłożu. W rezultacie zasychają.
Choroby i szkodniki – dodatkowe zagrożenia
Brązowienie igieł może być także skutkiem chorób grzybowych, takich jak:
- osutka sosny,
- zamieranie pędów jałowca,
- rdza wejmutkowo-porzeczkowa.
W takim przypadku warto zastosować preparat grzybobójczy i usunąć porażone fragmenty roślin. Wiosną można też opryskać iglaki środkiem profilaktycznym, by ograniczyć ryzyko ponownego wystąpienia choroby.
Zdarza się również, że igły brązowieją przez szkodniki – np. przędziorki lub ochojniki. Ich obecność często zdradza lepka wydzielina lub pajęczynki. Wtedy pomocne będą środki owadobójcze lub naturalne opryski na bazie oleju parafinowego.
Jesienna pielęgnacja – klucz do sukcesu
Jesień to najlepszy moment, by pomóc iglakom przetrwać zimę w dobrej kondycji. Regularne podlewanie, nawożenie potasowo-fosforowe i ściółkowanie pozwalają zminimalizować ryzyko uszkodzeń.
Nie zapominajmy też, że brązowienie igieł to naturalny proces u niektórych gatunków – np. modrzew zrzuca igły na zimę, a tuje mogą tracić starsze igły od środka. Jeśli jednak problem nasila się lub obejmuje całe pędy, to znak, że roślina potrzebuje pomocy.